สัญลักษณ์ของการจบแบบเป็นทางการ ก้อคือการรับปริญญา… จบแล้วจ้าาาาา
แต่ก่อนอื่น ขออภัยเพื่อนๆทุกคนนะเจ้าค่ะ ที่มะได้ป่าวประกาศให้รับทราบกันก่อน (ก้อเกรงจายอะ รู้สึกว่าสวนอัมพรมันไปลำบากนินา นู๋ยังไม่รู้จักเลย เลยคิดว่าไม่บอกให้ลำบากดีกว่านะ แงแง >_<)
คุ้นๆว่าบ่นไปแล้วนะ ที่ว่าต้องซ้อมกันตั้ง 3 รอบก่อนรับจริง ซ้อมครั้งที่ 1 ที่ตึกเรียนแถวดินแดง ซ้อมครั้งที่ 2 ที่ศาลายาพร้อมถ่ายรูปหมู ซ้อมครั้งที่ 3 ที่สวนอัมพร เป็นซ้อมใหญ่ แล้วก้อรับจริงเลยวันถัดมา…. วันที่ 4-5-6 เนี่ย นู๋ตื่นตี4 ตี3.30 ตี 3.30…. โอ้ ตื่นขึ้นมาทันดูบอลฝรั่งเศสชนะโปรตุเกสพอดีเลย… คนอื่นเค้ายังไม่ได้นอน นู๋นี่จิต้องตื่นแล้น T__T
มีเรื่องมาเม้าเยอะแยะเต็มไปหมด จนไม่รู้จะเริ่มเรื่องไหนก่อนดี… ตั้งแต่ เรื่องชุดครุย ที่ลดอายุคนใส่ไปได้ซัก 5 ปี (เล่นติดโบว์น่าร๊ากกกซะแบบนั้น) แถมยังหนักจนตอนนี้เหมือนจะมีกล้ามเนื้อตรงหัวไหล่เพิ่มขึ้นมาแล้น แล้วมามี้ก้อให้ซื้อเก็บอีกตะหาก จนเลยชั้น… เรื่องชุดนักศึกษา ที่ต้องใส่ข้างในครุย ก้อใช้ชุดตอนใส่รับที่จุฬาอะนะ แต่ด้วยน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นมาใน 5 ปี ผลก้อคือต้องไปเอาเอวกระโปรงออกเพราะอ้วนขึ้น เฮ้อออ แถมยังมีตัวเดียว ที่ต้องใส่ 3 วัน ดีนะ ซักทัน ไม่งั้นเกลือขึ้นแน่ๆ ไหนจะรองเท้าที่ต้องใส่หุ้มส้น ต้องมาบำบัดขาตัวเองทุกวัน มามี้ก้ออยากได้ accessories แบบเต็มยศอีกตะหาก ก้อต้องลำบากเดินไปซื้อในสหกรณ์ที่ศาลายาซะไกล (เป็นเหตุให้ขาบวมอีก)… แล้วยังมี เรื่องการเดินทาง ที่ต้องลำบากผู้คนมากมายทั้งรับทั้งส่ง (ก้อมันไกลนินา) option เยอะเหลือเกิน จนทำให้ท้อไปพักว่าทำไมชั้นไม่เลือกเรียนสถาบันที่มันไม่ต้องไปไกลๆเพื่อซ้อมรับปริญญานะ… เรื่องแต่งหน้าทำผม ก้อนู๋งกแต่งหน้าทำผมเองอ่ะ ไม่ได้แต่งหน้าซะนาน ก้อเลยต้องซ้อมๆ ซ้อมแต่งไปที่ทำงานก้อโดนพี่ๆแซว พอไปประชุมกับลูกค้าก้อโดนลูกค้าแซวจนเกือบเสีย self ไปงั้น… เอานะ ก้อไม่ต้องไปเสียตังค์ที่มีอยู่แล้วน้อยนิดให้ช่าง ประหยัดไปได้ตั้งเยอะ… เรื่องกั๊ตจัง ก้อนู๋อุตส่าห์ไปบอกใครต่อใครเอาไว้ ว่าเจ้ากั๊ตจังจะอยู่อวดโฉมให้ลุงๆป้าๆเห็นกัน แต่อากาศมันร้อนอ่ะ แม่มันเลยพากลับไปบ้าน มีแต่คนถามถึง ว้า ว้า ว้า
นี่ไม่ได้เก็บรายละเอียดนะ ขืนเขียนหมดมีหวังคนอ่านตายพอดี… อ้อ รูปบรรยากาศ อยู่ใน Photo นะจ๊ะ ไปดูกันเอาเอง อิอิ
P.S. ให้มันได้งี้จิ… แค่น้ำหนักเพิ่มขึ้นมานิดๆหน่อยๆเอง.. ทำไมเสื้อผ้าที่ซื้อๆไว้มันใส่ไม่ได้แล้วนะ กิ๊ดดดดด…. (ยิ่งจนๆอยู่ชั้น)
Leave a comment